Hizaya Gelmeyenin Poposunu Dürten Koltuk

Kültürel bir şey bu. Batı ülkelerine seyahat edenler ne demek istediğimi hemen anlayacak. Dünyanın bizim batımızda kalan tarafında kurallar ve onlara sonuna kadar uymak esastır ya. Bizde ise- haydi itiraf edelim – kurala, kitaba göre davranmak biraz çaylak olmak, hatta enayilik olarak görülüyor.

Mesela trafik. Bizim sokaklarda normal süratte araba kullanıyorsanız, önünüzdeki araçla önünüzde iki metreden fazla mesafe bıraktıysanız, şerit değiştirirken işaret veriyor ve yavaşlıyorsanız.. Beş dakikada beş yüz korna yersiniz .. Zira işi bilmiyorsunuzdur.

Los Angeles’ta araba kullanıyoruz. Yıllardır yapıyoruz ama yine de ilk günler hep bir uyum sorunu oluyor elbet. Arabayı kullanan arkadaşım, en sol ‘carpool’ şeridinde. Trafiğe yük olmasın diye bir kaç kişi birleşip tek araca binenler ( yani carpool yapanlar) bu şeridi kullanabiliyor. Çok rahat, bomboş. Yandaki şeritlere bakıyoruz. Aracının içinde yalnız olanlar o şeritleri doldurmuş, trafik nasıl kilit! Yine de hiç biri bizim şeride girmeye yeltenmiyor.

Aklımıza uysa da bilinçaltımıza ters bir durum. Arkadaşımın ayağı hep frende. Çünkü her an yan şeritten birinin kural ihlali yapıp önüne direksiyon kırmasını bekliyor. Kafası beklemese de ayağı, bacağı tetikte. Öyle alışmış ya.. Gülüyoruz.

Sadece trafik kuralları ve onlara uyan batılılar değil gündemimiz. Eloğlu arabaları da iyice akıllandırmış. Arkadaşım kiralık arabadaki koltuğun arada bir neden poposunu dürttüğünü anlayamadı. Abartmıyorum, resmen araba koltuğu arada bir cep telefonu gibi titreşerek poponuzu uyarıyor. Meğer neymiş? Şeridinizin tam ortasından gitmiyorsanız araba anlıyor, taştığınız yerden poponuza ‘Zzz!!’ yapıyormuş. Hizaya getiriyor yani! Tam bize göre.

Yine gülüyoruz.

Ve köprüye bağlantı yolundan kilometrelerce önce her yolu tıkayan kendi söforlerimizi anıp, itiraf ediyoruz:

İsyankar genlerimize rağmen kurallara uymak ne güzel. Birlikte yaşamak çok daha kolay o zaman.